Ανθρώπινα παιχνίδια, Μέρος 2ο
Μέρος 2ο
25 Ιουνίου 1987
Έβαλε τα δυνατά της για να σηκωθεί από το βρωμερό πεζοδρόμιο που είχε σωριαστεί. Τίποτα επάνω στο κορμί της πλέον δεν της θύμιζε τον παλιό της εαυτό. Το άλλοτε πανέμορφο σώμα της είχε καταστραφεί. Από τύχη είχε καταφέρει να γλυτώσει από τα χέρια του κτήνους, το κακό όμως είχε γίνει. Όλο το κορμί της το ένιωθε και ήταν εύθραυστο, έπρεπε να είναι προσεκτική. Οι κλειδώσεις της δούλευαν με έναν ακαθόριστο τρόπο, τα μεταλλικά παρεμβύσματα τσάκιζαν ό,τι δικό της είχε απομείνει. Σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να πεθάνει έτσι όπως αυτός την είχε καταντήσει.
Ήθελε να ξαναδεί τους δικούς της, να ξαναβρεθεί στο σπίτι της και όλα να ήταν όπως παλιά. Τσάμπα ήλπιζε όμως, πως θα μπορούσε να πάει έτσι όπως είχε καταντήσει. Πήγε προς την στοά και κουλουριάστηκε, έπρεπε να κρυφτεί, τώρα ειδικά έπρεπε να παραμείνει αόρατη από τα μάτια του κόσμου.
4 Σεπτέμβρη 1984
Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή και συντονισμένη στις ειδήσεις. Άλλη μια εξαφάνιση γυναίκας είχε καταγραφεί, πάλι χωρίς …
25 Ιουνίου 1987
Έβαλε τα δυνατά της για να σηκωθεί από το βρωμερό πεζοδρόμιο που είχε σωριαστεί. Τίποτα επάνω στο κορμί της πλέον δεν της θύμιζε τον παλιό της εαυτό. Το άλλοτε πανέμορφο σώμα της είχε καταστραφεί. Από τύχη είχε καταφέρει να γλυτώσει από τα χέρια του κτήνους, το κακό όμως είχε γίνει. Όλο το κορμί της το ένιωθε και ήταν εύθραυστο, έπρεπε να είναι προσεκτική. Οι κλειδώσεις της δούλευαν με έναν ακαθόριστο τρόπο, τα μεταλλικά παρεμβύσματα τσάκιζαν ό,τι δικό της είχε απομείνει. Σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να πεθάνει έτσι όπως αυτός την είχε καταντήσει.
Ήθελε να ξαναδεί τους δικούς της, να ξαναβρεθεί στο σπίτι της και όλα να ήταν όπως παλιά. Τσάμπα ήλπιζε όμως, πως θα μπορούσε να πάει έτσι όπως είχε καταντήσει. Πήγε προς την στοά και κουλουριάστηκε, έπρεπε να κρυφτεί, τώρα ειδικά έπρεπε να παραμείνει αόρατη από τα μάτια του κόσμου.
4 Σεπτέμβρη 1984
Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή και συντονισμένη στις ειδήσεις. Άλλη μια εξαφάνιση γυναίκας είχε καταγραφεί, πάλι χωρίς …
