In memoriam...

"Τα σημερινά παιδιά θα έπρεπε ήδη να είχαν εξεγερθεί εναντίον μας. Εναντίον της γενιάς των γονιών τους, μιας γενιάς που σπατάλησε φυσικούς και οικονομικούς πόρους για να ζήσει καλύτερα από κάθε άλλη στην ιστορία. Η γενιά μας δανείστηκε και από το μέλλον των παιδιών της για να αυτοχρηματοδοτήσει την δική της, δίχως προηγούμενο, ευημερία. Εξαγόρασε τις σπατάλες της, χρεώνοντας τες στην δική τους πιστωτική κάρτα.ΤΟΜΑΣ ΦΡΙΝΤΜΑΝ
New York Times, 7.12.2008"

Και κάπως έτσι πέρασαν 12 χρόνια. 12 χρόνια από έναν θάνατο που ούτε ο πρώτος ήταν, μα ούτε και ο τελευταίος. Μα σίγουρα ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια για την κατάπνιξη της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου.

Η αστυνομική και κρατική βία έφτασε στο ζενίθ, και ειδικά τη σημερινή εποχή βλέπουμε να μπαίνουν σε επικύνδινα, σκοτεινά μονοπάτια.

Με αμέριστη ευκολία  ένας αστυνομικός (όργανο της "τάξης", μαριονέτα ενός σαθρού συστήματος) στόχευσε με ακρίβεια, δύο φορές, και αφέρεσε την ζωή ενός παιδιού. Ενός παιδιού που κατηγορήθηκε ως κίνδυνος για τη ζωής του.

Μια σφαίρα που ξεσήκωσε την κοινή γνώμη για μια παραπαίουσα δημοκρατία και μια αλόγιστη αστυνομοκρατία. Ξεσήκωσαν την κοινή γνώμη γιατί, για ακόμη μια φορά, δε δούλεψε η δημοκρατία και το κράτος ως ώφειλε. Γιατί η αστυνομία με την συνένεση και υποστήριξη του κράτους κατάφερε να φιμώσει τις φωνές διαμαρτυρίας και ελευθερίας, με ποταπά προβοκάτσια και ψευδείς εικόνες. Γιατί δεν αποδώθηκε δικαιοσύνη για ένα οφθαλμοφανές έγκλημα με άμεσο δόλο και στόχο την καρδιά ενός παιδιού και μαζί ολάκερης της "δημοκρατίας". Κατάφέρνοντας έτσι να φιμώσουν μια ολόκληρη χώρα και μια γενιά που ίσως και να άλλαζε τον κόσμο.

Και ενώ τα κυβερνητικά και μη συμφέροντα σταμάτησαν με την βία μια εξέγερση ενάντια στη σαπίλα που όδευε ολοταχώς το ελληνικό κράτος, βλέπουμε σήμερα το ιδιώνυμο να θεσπίζεται, η αστυνομική βία και αυθαιρεσία να κλιμακώνεται και οι ελευθερίες και τα δικαιώματα να πηγαίνουν περίπατο.

Μία σκέψη για τον Αλέξη, που όσο και αν θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα όσα γίνηκαν και γίνονται, εμείς θα είμαστε εδώ ως φάρος να τους το υπενθυμίζουμε.